Stany zapalne błony śluzowej jamy ustnej i gardła. Ból i obrzęk gardła towarzyszący stanom zapalnym. Jako lek wspomagający antybiotykoterapię zakażeń błony śluzowej jamy ustnej i gardła wywołanych przez niektóre drobnoustroje. W leczeniu stomatologicznym stanów zapalnych dziąseł i tkanek przyzębia.

Dorośli i dzieci powyżej 12 rż.: ssać po 1 pastylce przeciętnie 4-6 razy/dobę. Jeśli ból gardła nie ustępuje w ciągu 1-2 dni należy skontaktować się z lekarzem. Dzieci. U dzieci poniżej 12 lat wskazania do stosowania salicylanów powinny być ustalone przez lekarza ze względu na możliwość wystąpienia zespołu Rey’a.

Nadwrażliwość na: salicylany, inne NLPZ, pozostałe składniki produktu. Nie podawać u osób z żylakami przełyku, ze względu na zagrożenie krwotokiem. Ze względu na zawartość aspartamu produktu nie należy stosować u osób z fenyloketonurią.

Nie należy stosować w ciąży i w okresie karmienia piersią bez porozumienia z lekarzem. Należy zasięgnąć porady lekarskiej przed zastosowaniem produktu u pacjentów cierpiących na stany zapalne przewodu pokarmowego, chorobę wrzodową żołądka i dwunastnicy oraz u chorych na astmę oskrzelową. Produkt leczniczy nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją fruktozy. Ze względu na zawartość aspartamu produktu nie należy stosować u osób z fenyloketonurią. Produkt leczniczy jest uważany za bezpieczny i nie powoduje upośledzenia sprawności psychofizycznej ani zdolności prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.

Po podaniu salicylanu choliny w postaci pastylek prawdopodobieństwo wystąpienia poniższych interakcji jest mało prawdopodobne. Salicylany osłabiają działanie stosowanych równocześnie innych NLPZ. Nasilają działanie leków uspokajających i nasennych. Potęgują działanie leków przeciwcukrzycowych i przeciwzakrzepowych. Steroidowe i NLPZ, leki przeciwzakrzepowe, fibrynolityczne, hamujące agregację płytek podawane jednocześnie z salicylanami mogą nasilać ryzyko krwawień.

Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego w okresie ciąży, ze względu na brak badań potwierdzających bezpieczeństwo. Salicylany przechodzą do mleka matki. O stosowaniu produktu leczniczego w okresie karmienia piersią decyduje lekarz.

Zaburzenia układu immunologicznego: (rzadko) reakcje alergiczne (zaczerwienienie skóry i wysypki, kaszel, uczucie zatkania nosa, obrzęk twarzy, języka, warg, trudności przy połykaniu lub trudności w oddychaniu). Zaburzenia żołądka i jelit: (rzadko) uszkodzenie błony śluzowej przewodu pokarmowego (bóle brzucha, wymioty, krwawienia). Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (bardzo rzadko) u dzieci <12 lat przy doustnym stosowaniu salicylanów istnieje możliwość wystąpienia zespołu Rey`a.

Przedawkowanie salicylanów zwykle wiąże się ze stężeniem powyżej 350 mg/l (2,5 mmol/l). Większość przypadków śmiertelnych u dorosłych pacjentów wiązała się ze stężeniami przekraczającymi 700 mg/l (5,1 mmol/l). Mało prawdopodobne jest spowodowanie poważnego zatrucia przez pojedyncze dawki salicylanów mniejsze od 100 mg/kg. Częste objawy przedawkowania: wymioty, odwodnienie, szumy uszne, zawroty głowy, niedosłuch, pocenie się, uczucie gorąca w obrębie kończyn, zwiększona częstość oddechów i hiperwentylacja. W większości przypadków obserwuje się zaburzenia gospodarki kwasowo-zasadowej. U dorosłych i dzieci >10 lat, zwykle występuje mieszana zasadowica oddechowa i kwasica metaboliczna z prawidłowym, bądź wysokim pH krwi tętniczej. U dzieci w wieku ≤52 lat, zwykle dominuje kwasica metaboliczna z niskim pH krwi tętniczej. Kwasica może zwiększać przekraczanie salicylanów przez barierę krew-mózg. Niezbyt częste objawy: fusowate wymioty, bardzo wysoka gorączka, hipoglikemia, hipokalemia, trombocytopenia, zwiększony INR/PTR, wykrzepianie wewnątrznaczyniowe, niewydolność nerek i niekardiogenny obrzęk płuc. Objawy ze strony OUN, takie jak splątanie, zaburzenia orientacji, śpiączka i drgawki są częstsze u dzieci niż u dorosłych. Sposób postępowania. W przypadku zażycia salicylanów w ilości zagrażającej życiu należy wykonać płukanie żołądka, jak najwcześniej po zatruciu (najlepiej w ciągu 1 h). Zalecane jest podanie węgla aktywowanego w dawkach odpowiednich do wieku chorego. W ocenie ciężkości zatrucia należy posługiwać się nie tylko oceną stężenia salicylanów we krwi, ale należy również brać pod uwagę objawy kliniczne i parametry biochemiczne. Należy monitorować pH moczu i alkalizować mocz, wyrównywać kwasicę metaboliczną za pomocą podania dożylnego 8,4% wodorowęglanu sodu (należy uprzednio sprawdzić stężenie potasu). Forsowna diureza nie powinna być stosowana, ponieważ nie zwiększa wydalania salicylanów i może spowodować obrzęk płuc. Hemodializa jest leczeniem z wyboru w przypadku ciężkiego zatrucia salicylanami i powinna być rozważona u pacjentów, u których stwierdzi się stężenie salicylanów powyżej 700 mg/l (5,1 mmol/l) lub niższe stężenia, ale związane z ciężkimi objawami klinicznymi lub metabolicznymi. Pacjenci <10 lat lub >70 lat są bardziej narażeni na toksyczność salicylanów i mogą wymagać dializy na wcześniejszym etapie.

Choliny salicylan jest pochodną kwasu salicylowego. Salicylany należą do NLPZ, działają również przeciwgorączkowo i przeciwbólowo. Podstawą działania przeciwzapalnego salicylanów jest hamowanie aktywności cyklooksygenazy. Ogranicza to syntezę cyklicznych nadtlenków i powstających z nich mediatorów procesów zapalnych (tromboksanów, prostaglandyn i prostacyklin). Działanie przeciwbólowe salicylanów nie jest silne i związane jest z hamowaniem syntezy prostaglandyn odpowiedzialnych za reakcje bólowe.

1 pastylka zawiera 150 mg choliny salicylanu.