W stanach niedoboru w organizmie witaminy C, rutyny, cynku i selenu oraz w stanach, w których zwiększona ich podaż wykazuje korzystne efekty kliniczne, np.: w zapobieganiu przeziębieniom i łagodzeniu objawów grypy, we wspomaganiu odporności organizmu, w uszczelnianiu i zapobieganiu kruchości krwionośnych naczyń włosowatych.

Młodzież w wieku powyżej 12 lat i dorośli: profilaktycznie: 1-2 tabl./dobę; w stanach niedoboru: 1-2 tabl., 2-4x/dobę. Zaburzenia czynności nerek. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek należy zachować ostrożność i stosować maks. 5 tabl./dobę (co odpowiada 500 mg kwasu askorbowego).

Podanie doustne. Produkt leczniczy najlepiej przyjmować w czasie posiłku. Jeżeli posiłek zawiera mleko lub jego przetwory, produkt należy przyjmować na godzinę przed lub 2 h po posiłku.

Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Kamica szczawianowa i choroby związane z nadmiernym gromadzeniem żelaza (talasemia, hemochromatoza, niedokrwistość syderoblastyczna) lub inne stany predysponujące do nadmiaru żelaza w organizmie.

Nie należy stosować dawek większych niż zalecane, ponieważ obserwowano pojedyncze przypadki ciężkiej hemolizy u pacjentów z niedoborem erytrocytowej dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej przyjmujących duże dawki kwasu askorbowego (> 4000 mg na dobę). U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek należy zachować ostrożność i stosować maksymalnie 5 tabl. (500 mg kwasu askorbowego)/dobę. U pacjentów z nadmiernym wydalaniem kwasu szczawiowego, dną moczanową, kamicą moczanową, cystynurią, a także w stanach hipokaliemii i hiperkalcemii nie zaleca się podawania dużych dawek kwasu askorbowego (powyżej 1 g). Stosowanie kwasu askorbowego w skojarzeniu z sulfonamidami może prowadzić do wytrącania się kryształów sulfonamidów w moczu. Kwas askorbowy stosowany w dawkach terapeutycznych może być przyczyną fałszywie dodatniego wyniku testu na obecność cukru w moczu czy fałszywie ujemnego wyniku testu na obecność krwi utajonej w kale. Dieta mleczna może istotnie zmniejszyć wchłanianie jonów selenu i cynku, dlatego produkt leczniczy należy przyjmować na godzinę przed lub dwie godziny po posiłku zawierającym mleko i jego przetwory. Produkt leczniczy nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy lub fruktozy, niedoborem laktazy (typu Lappa), zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy. Ze względu na zawartość żółcieni chinolinowej produkt może powodować reakcje alergiczne.

Stosowanie kwasu askorbowego zwiększa wchłanianie związków metali z przewodu pokarmowego, głównie żelaza. Należy brać to pod uwagę w razie jednoczesnej suplementacji żelaza. Kwas askorbowy w dawkach dobowych przekraczających 2 g może zwiększać wchłaniani glinu z przewodu pokarmowego. Skojarzone stosowanie leków zobojętniających zawierających glin z kwasem askorbowym może wpływać na wydalanie glinu z moczem. Skojarzone stosowanie leków zobojętniających z kwasem askorbowym nie jest zalecane, w szczególności u pacjentów z niewydolnością nerek. Skojarzone stosowanie kwasu askorbowego i deferoksaminy nasila wydalanie żelaza z moczem. U pacjentów z idiopatyczną hemochromatozą lub talasemią przyjmujących deferoksaminę, którym następnie podano kwas askorbowy obserwowano przypadki kardiomiopatii i zastoinowej niewydolności serca. Istnieją pewne dowody, że na wczesnym etapie leczenia, gdy występuje nadmiar żelaza w tkankach, kwas askorbowy może zwiększać toksyczne działania żelaza, w szczególności na mięsień sercowy. Kwas askorbowy należy stosować z ostrożnością w tej grupie pacjentów, można go podać doustnie dopiero po 2 h od zakończenia wlewu deferoksaminy i monitorować pracę serca. Skojarzone zastosowanie kwasu askorbowego z ASA może zaburzać wchłanianie kwasu askorbowego. Leczenie skojarzone nie ma wpływu na wydalanie salicylanów przez nerki i nie prowadzi do zmniejszenia przeciwzapalnego działania kwasu acetylosalicylowego. Kwas askorbowy może nasilać działania niepożądane kwasu acetylosalicylowego związane z jego oddziaływaniem na błonę śluzową żołądka. Kwas askorbowy nasila działanie kumarynowych leków przeciwzakrzepowych i paracetamolu. Kwas askorbowy zmniejsza skuteczność disulfiramu stosowanego w terapii antyalkoholowej. Kwas askorbowy stosowany długotrwale w dawkach większych niż 1g na dobę obniża pH moczu i powoduje wzmożoną reabsorpcję w kanalikach nerkowych jednocześnie podawanych leków o właściwościach kwasowych, natomiast zmniejsza reabsorpcję leków o charakterze zasadowym np. trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych.

Ciąża: nie określono bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego w ciąży. Dostępne dane kliniczne, dotyczące stosowania u kobiet ciężarnych rutozydu i kwasu askorbowego w postaci produktów jednoskładnikowych, nie wskazują na istnienie istotnego ryzyka dla płodu. Brak jest odpowiednich, dobrze kontrolowanych badań klinicznych produktów złożonych zawierających kwas askorbowy, rutynę, cynk i selen, których wyniki pozwalałyby uznać produkt leczniczy za bezpieczny w okresie ciąży. Brak doniesień o szkodliwości działania rutozydu na płód i przenikaniu do mleka. Kwas askorbowy przekracza barierę łożyska. Kwas askorbowy podawany w czasie ciąży w zbyt dużych dawkach może doprowadzić do objawów niedoboru u noworodków (szkorbut noworodkowy). Karmienie piersią: nie określono bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego w okresie karmienia piersią. Ponieważ nie badano, czy lek jest wydzielany do mleka kobiecego, dlatego należy rozważyć jego stosowanie w okresie karmienia piersią. Kwas askorbowy przenika do mleka. Brak doniesień o przenikaniu rutozydu do mleka.

Zaburzenia układu immunologicznego: (bardzo rzadko) reakcje alergiczne, w tym reakcje nadwrażliwości (skrócenie oddechu, obrzęk twarzy, ust, języka lub gardła, wysypka skórna, świąd). Zaburzenie układu nerwowego: (bardzo rzadko) ból głowy, zawroty głowy. Zaburzenie żołądka i jelit: (bardzo rzadko) wymioty, nudności, biegunka, niestrawność, ból brzucha. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (bardzo rzadko) zmęczenie. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (nieznana) zaczerwienienie skóry. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (nieznana) zwiększone oddawanie moczu, kamica nerkowa.

Przemijająca biegunka osmotyczna może wystąpić niekiedy po zastosowaniu dawek większych niż 3 g i prawie zawsze po przyjęciu dawek większych niż 10 g. Po zastosowaniu dużych dawek kwasu askorbowego istnieje ryzyko hemolizy i kamicy nerkowej. Megadawki kwasu askorbowego (większe niż 10 g na dobę) mogą powodować zaburzenia wodnoelektrolitowe, lizę krwinek czerwonych oraz znaczne osłabienie działania kobalaminy.

Rutozyd jest naturalnym flawonoidem o właściwościach przeciwutleniających. Stosowany jest w lecznictwie ze względu na wpływ uszczelniający na naczynia kapilarne oraz właściwości oksydacyjno-redukcyjne. Rutozyd ogranicza działanie aktywnych czynników zwężających naczynia krwionośne, wywołujących obrzęki i stany zapalne (wykazuje działanie synergistyczne z witaminą C w reakcjach neutralizacji wolnych rodników). Chroni kwas askorbowy przed utlenieniem przez oksydazę oraz wpływa na zwiększenie wchłaniania witaminy C z jelita. Zmniejsza przepuszczalność włosowatych naczyń krwionośnych (hamuje aktywność hialuronidazy) oraz zwiększa elastyczność i odporność mechaniczną naczyń (zmniejsza ich kruchość i łamliwość dzięki nieenzymatycznemu hamowaniu utleniania fosfolipidów błonowych oraz hamującemu działaniu aktywności hialuronidazy).

1 tabl. powl. zawiera 25 mg rutozydu, 100 mg kwasu askorbowego, 2 mg cynku, 8 µg selenu.