Produkt leczniczy jest wskazany w leczeniu choroby Parkinsona. Produkt leczniczy w postaci tabl. do sporz. zaw. doust. jest szczególnie wskazany u chorych z dysfagią (zaburzeniami połykania) lub w sytuacjach, gdy pożądane jest szybsze rozpoczęcie działania leku, np. u chorych cierpiących z powodu wczesnoporannej lub popołudniowej akinezji, lub u których występują objawy opóźnienia działania leku („delayed-on”) lub skrócenie działania leku („wearing-off”). Produkt leczniczy HBS jest wskazany u pacjentów z różnymi wahaniami działania leku (np. „dyskinezą szczytu dawki” i „pogorszeniem końca dawki”, jak na przykład nocny bezruch). Zespół niespokojnych nóg (ang. RLS): produkt leczniczy 125 mg, 100 mg + 25 mg, kaps.; produkt leczniczy 200 mg + 50 mg, kaps. oraz produkt leczniczy HBS, 100 mg + 25 mg, kaps. jest także wskazany w leczeniu objawowym RLS, w tym: idiopatycznego RLS; RLS związanego z niewydolnością nerek wymagającą dializy.

Choroba Parkinsona. W miarę możliwości produkt leczniczy należy przyjmować na 30 minut przed posiłkiem lub 1 h po posiłku, co pozwoli uniknąć kompetycyjnego wpływu białek z pokarmu na wychwyt lewodopy i ułatwić szybszy początek działania leku. Niepożądanych objawów ze strony przewodu pokarmowego, jakie występują głównie w początkowej fazie leczenia, można zazwyczaj uniknąć, przyjmując produkt leczniczy z niewielkim posiłkiem ubogim w białko (np. biszkoptami) lub popijając go napojem, bądź stopniowo zwiększając jego dawkę. Standardowe dawkowanie. Leczenie produktem leczniczym powinno być rozpoczynane stopniowo. Dawkę należy dobierać zawsze indywidualnie i ustalać tak, by osiągnąć optymalny efekt. Dlatego też poniższe zalecenia powinny być traktowane jako wskazówki. Leczenie początkowe. We wczesnym stadium choroby Parkinsona zaleca się rozpocząć leczenie, stosując 1 kaps. produktu leczniczego 62,5 mg (50 mg lewodopy + 12,5 mg benzerazydu) 3-4x/dobę. Jeśli pacjent dobrze toleruje leczenie początkowe, dawka leku powinna być powoli zwiększana, w zależności od odpowiedzi klinicznej. Optymalny efekt leczniczy osiąga się zazwyczaj przy dawce dobowej produktu leczniczego odpowiadającej 300-800 mg lewodopy + 75-200 mg benzerazydu, podawanej w co najmniej 3 dawkach podzielonych, stosowanych przez okres 4-6 tyg. Jeśli zaistnieje konieczność zastosowania większych dawek dobowych leku, należy zachować miesięczny odstęp pomiędzy kolejnymi zmianami dawek. Leczenie podtrzymujące. Średnia dawka podtrzymująca odpowiada 1 kaps. produktu leczniczego 125 mg, podawanej 3-6x/dobę. Liczba dawek podzielonych (nie mniej niż 3) i ich rozkład w ciągu doby powinny być ustalone tak, aby osiągnąć optymalny efekt. Produkt leczniczy HBS w postaci kaps. i produkt leczniczy w postaci tabl. do sporządzania zawiesiny doustnej mogą być podane zamiast postaci standardowych produktu leczniczego (kaps. i tabl.), aby osiągnąć optymalny efekt terapeutyczny. Zespół niespokojnych nóg. Maks. dawka dobowa produktu leczniczego nie powinna być większa niż 500 mg. Idiopatyczny zespół niespokojnych nóg. Produkt leczniczy przyjmuje się doustnie na 1 h przed pójściem spać. Aby uniknąć działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego, lek może być przyjmowany z niewielkim posiłkiem ubogim w białko. RLS z trudnościami z zasypianiem. W przypadku pacjentów z RLS, którzy uskarżają się na trudności z zasypianiem, należy stosować standardową postać produktu leczniczego. Zalecana dawka produktu leczniczego wynosi 62,5-125 mg. Jeżeli objawy nie ustępują, zaleca się zwiększenie dawki produktu leczniczego do 250 mg. RLS z trudnościami z zasypianiem i z zaburzeniami snu w ciągu nocy. W przypadku pacjentów z RLS, u których występują zarówno trudności z zasypianiem, jak i zaburzenia snu w ciągu nocy, należy stosować 1 kaps. produktu leczniczego HBS wraz z 1 standardową kaps. produktu leczniczego 125 mg na 1 h przed pójściem spać. Jeżeli nie doprowadzi to do wystarczającego złagodzenia dolegliwości w drugiej części nocy, można zwiększyć dawkę do 2 kaps. produktu leczniczego HBS. RLS z trudnościami z zasypianiem i z zaburzeniami snu w ciągu nocy oraz z dodatkowymi zaburzeniami w ciągu dnia. U takich pacjentów zaleca się podawanie dodatkowej dawki 125 mg standardowego produktu leczniczego, przy czym należy zwrócić uwagę na to, aby całkowita dawka podawana w okresie 24 h nie była większa niż 500 mg produktu leczniczego. Zespół niespokojnych nóg związany z niewydolnością nerek wymagającą dializoterapii. U pacjentów z RLS, którzy są poddawani dializom, należy stosować dawkę 125 mg produktu leczniczego standardowego lub w postaci tabl. do sporządzania zawiesiny, podawaną na 30 minut przed dializą. Zaburzenia czynności nerek. Uważa się, że nie ma konieczności zmniejszania dawki u pacjentów z łagodną lub umiarkowaną niewydolnością nerek. Zaburzenia czynności wątroby. Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu leczniczego u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Choroba Parkinsona. U wszystkich pacjentów należy starannie ustalić dawkę. Pacjenci leczeni innymi lekami przeciw parkinsonizmowi mogą otrzymywać produkt leczniczy. W miarę jak stan chorego leczonego produktem leczniczym ulega poprawie, można zredukować dawki tych leków lub stopniowo je odstawić. Produkt leczniczy w postaci tabl. do sporządzania zawiesiny doustnej jest szczególnie wskazany u chorych z dysfagią (zaburzeniami połykania) lub w sytuacjach, gdy pożądane jest szybsze rozpoczęcie działania leku, na przykład u chorych cierpiących z powodu wczesnoporannej lub popołudniowej akinezji, lub u których występuje zjawisko opóźnienia działania leku („delayed-on”) lub skrócenie działania leku („wearing-off”). Pacjenci, którzy odczuwają duże różnice w działaniu leku w ciągu dnia (zjawisko „on-off”) powinni otrzymywać odpowiednio mniejsze dawki częściej w ciągu dnia albo też zaleca się zastąpienie standardowych postaci leku produktem leczniczym HBS. Zmiana standardowej postaci produktu leczniczego na produkt leczniczy HBS powinna się odbywać z dnia na dzień, począwszy od pierwszej dawki porannej. Należy utrzymać tę samą dawkę dobową i ten sam rozkład porcji leku jak w przypadku postaci standardowej. Po 2-3 dniach dawkę należy stopniowo zwiększyć o około 50%. Należy poinformować pacjentów o możliwości przejściowego pogorszenia się ich stanu. Właściwości farmakokinetyczne produktu leczniczego HBS powodują, że początek jego działania pojawia się później niż podczas stosowania produktów standardowych. Kliniczny efekt można osiągnąć szybciej, podając HBS razem z postacią standardową lub z tabletkami do sporządzania zawiesiny doustnej produktu leczniczego. Ten sposób może się okazać szczególnie użyteczny w przypadku podania pierwszej dawki porannej, która zazwyczaj powinna być większa niż kolejne dawki przyjmowane w ciągu dnia. Sposób dawkowania produktu leczniczego HBS ustala się indywidualnie, powoli i z zachowaniem szczególnej ostrożności, w odstępach co najmniej 2-3 dniowych pomiędzy każdą zmianą dawki leku. U chorych z nocnym bezruchem pozytywne efekty uzyskuje się przez stopniowe zwiększenie ostatniej dawki wieczornej produktu leczniczego HBS do 250 mg, podawanego bezpośrednio przed snem. Nadmierną odpowiedź (dyskinezy) po podaniu produktu leczniczego HBS korzystniej jest zredukować przez wydłużenie odstępu czasu pomiędzy poszczególnymi dawkami leku niż przez zmniejszenie pojedynczych dawek. W przypadku braku zadowalającej odpowiedzi klinicznej po zastosowaniu produktu leczniczego HBS zaleca się powrót do poprzedniego leczenia standardowym produktem leczniczym lub produktem leczniczym w postaci tabl. do sporządzania zawiesiny doustnej. Zespół niespokojnych nóg (ang. RLS). W celu uniknięcia nasilenia objawów (tj. wczesnego występowania objawów RLS w ciągu dnia, wzrostu nasilenia objawów oraz zajęcia innych części ciała), nie należy przekraczać maks. zalecanej dawki dobowej produktu leczniczego. W razie wystąpienia nasilonych objawów ważne jest, aby nie przekraczać maks. dawki dobowej. Jeżeli wystąpi nasilenie lub efekt z odbicia, należy rozważyć leczenie uzupełniające ze zredukowaniem dawki lewodopy lub stopniowe odstawienie lewodopy i zastąpienie jej innym lekiem.

Przyjmując produkt leczniczy w postaci kaps. lub produkt leczniczy HBS, pacjenci muszą zawsze pamiętać o tym, że kaps. należy połykać w całości, bez rozgryzania. Produkt leczniczy w postaci tabl. może być rozkruszony w celu ułatwienia połknięcia. Tabl. do sporządzania zawiesiny doustnej powinny być zalane niewielką ilością wody (ok. 25-50 ml). Tabl. rozpada się szybko i całkowicie w ciągu kilku minut, tworząc białą zawiesinę. Ponieważ na dnie szybko gromadzi się osad, zaleca się zamieszać zawiesinę tuż przed wypiciem. Przygotowaną zawiesinę należy zużyć w ciągu pół godz. po jej sporządzeniu.

Preparat jest przeciwwskazany: u pacjentów z nadwrażliwością na lewodopę, benzerazyd lub na którąkolwiek substancję pomocniczą; u pacjentów leczonych nieselektywnymi inhibitorami MAO z powodu ryzyka przełomu nadciśnieniowego. Jednoczesne stosowanie produktu leczniczego z selektywnymi inhibitorami MAO-B, jak np. selegilina lub rasagilina, lub selektywnymi inhibitorami MAO-A, jak moklobemid, nie jest przeciwwskazane. Jednak łączne podawanie selektywnego inhibitora MAO-A i selektywnego inhibitora MAO-B odpowiada nieselektywnemu hamowaniu MAO i dlatego nie należy stosować tego połączenia równocześnie z produktem leczniczym; u pacjentów z niewyrównanymi zaburzeniami: endokrynologicznymi (guz chromochłonny nadnercza, nadczynność tarczycy, zespół Cushinga), czynności nerek (z wyjątkiem pacjentów poddawanych dializie z RLS) lub czynności wątroby, zaburzeniami serca (np. ciężkie arytmie serca i niewydolność serca), zaburzeniami psychicznymi z objawami psychotycznymi oraz z jaskrą z zamkniętym kątem przesączania; u pacjentów poniżej 25 lat (musi być zakończony rozwój układu kostnego); u kobiet w ciąży lub kobiet w wieku rozrodczym, które nie stosują skutecznych metod antykoncepcji. W przypadku zajścia w ciążę kobiety leczonej produktem leczniczym, lek ten należy odstawić zgodnie z zaleceniami lekarza. Preparat HBS jest dodatkowo przeciwwskazany u pacjentów ze stwierdzoną nadwrażliwością na orzeszki ziemne lub soję.

U osób predysponowanych mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości. W okresie leczenia produktem leczniczym u pacjentów z jaskrą z otwartym kątem przesączania należy regularnie mierzyć ciśnienie śródgałkowe, gdyż lewodopa teoretycznie może je podwyższać. Należy zachować ostrożność podczas podawania produktu leczniczego pacjentom z wcześniej istniejącymi zaburzeniami tętnic wieńcowych, zaburzeniami rytmu serca lub niewydolnością serca. W tej grupie pacjentów należy uważnie monitorować czynność serca szczególnie w czasie rozpoczęcia leczenia, a następnie regularnie przez czas trwania terapii. Szczególnie podczas rozpoczęcia leczenia oraz podczas zwiększania dawki zaleca się ścisłe monitorowanie pacjentów z czynnikami ryzyka niedociśnienia ortostatycznego (np. pacjenci w podeszłym wieku, przyjmujący jednocześnie leki przeciwnadciśnieniowe i inne leki mogące wywołać niedociśnienie ortostatyczne) lub z niedociśnieniem w wywiadzie. Zgłaszano, że produkt leczniczy może powodować zmniejszenie ilości krwinek (np. anemię hemolityczną, trombocytopenię i leukopenię). W kilku przypadkach zgłaszano agranulocytozę i pancytopenię, w których związek z przyjmowaniem produktu leczniczego nie mógł być ani ustalony, ani wykluczony. Dlatego też, podczas leczenia, należy okresowo kontrolować morfologię krwi. Depresja może być elementem obrazu klinicznego pacjentów z chorobą Parkinsona oraz zespołem niespokojnych nóg i może się również zdarzyć u pacjentów leczonych produktem leczniczym. Wszystkich pacjentów należy dokładnie monitorować czy nie występują u nich zmiany psychologiczne oraz depresja z myślami samobójczymi lub bez nich. Nadużywanie produktu leczniczego może wywołać zespół dysregulacji dopaminowej. Niewielka grupa pacjentów z chorobą Parkinsona może odczuwać zaburzenia poznawania i zachowania, które mogą być bezpośrednio związane z przyjmowaniem większej niż zalecana dawki leku (dawka znacznie wykraczająca ponad dawkę leku wymaganą do leczenia upośledzenia ruchowego). Nie wolno nagle odstawiać produktu leczniczego. Nagłe odstawienie produktu leczniczego może prowadzić do wystąpienia potencjalnie zagrażającego życiu stanu przypominającego złośliwy zespół neuroleptyczny (wysoka gorączka, sztywność mięśni, możliwe zmiany psychiczne, zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatyninowej, dodatkowe objawy w ciężkich przypadkach mogą obejmować mioglobinurię, rabdomiolizę - oraz ostrą niewydolność nerek), który może zagrażać życiu. W przypadku wystąpienia takich objawów pacjent powinien znaleźć się pod obserwacją lekarza, w razie potrzeby w szpitalu, i szybko otrzymać odpowiednie leczenie objawowe. Leczenie to może - po dokonaniu szczegółowej oceny - obejmować również wznowienie leczenia produktem leczniczym. Pacjentów należy uważnie obserwować pod kątem ewentualnych działań niepożądanych związanych z zaburzeniami psychicznymi. Podczas stosowania lewodopy może wystąpić senność i w rzadkich przypadkach nagłe napady snu. Bardzo rzadko donoszono o przypadkach napadów snu mogących pojawiać się również podczas wykonywania codziennych czynności, w niektórych przypadkach bez wcześniejszych sygnałów ostrzegawczych lub poprzedzającej senności, jak również bez świadomości wystąpienia napadu snu. Pacjentów należy poinformować o takim ryzyku oraz zalecić zachowanie ostrożności w przypadku prowadzenia pojazdów mechanicznych lub obsługi maszyn w trakcie leczenia lewodopą. Pacjenci, u których wystąpiła już przedtem senność i/lub napady snu nie mogą prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn. W przypadku wystąpienia senności lub napadów snu należy rozważyć zmniejszenie dawki lub zakończenie leczenia. Należy regularnie monitorować pacjentów pod kątem rozwoju zaburzeń kontroli impulsów. Należy poinformować pacjentów i ich opiekunów, że u osób leczonych agonistami dopaminy i/lub innymi dopaminergicznymi produktami leczniczymi zawierającymi lewodopę, w tym produktem leczniczym, mogą wystąpić behawioralne objawy zaburzeń kontroli impulsów, w tym: uzależnienie od gier hazardowych, zwiększone libido, hiperseksualność, kompulsyjne wydawanie pieniędzy lub kupowanie oraz kompulsyjne lub napadowe objadanie się. W takich przypadkach zaleca się przeanalizowanie stosowanego leczenia. Badania epidemiologiczne wykazały, że u pacjentów z chorobą Parkinsona jest większe ryzyko czerniaka w porównaniu do ogólnej populacji (ok. 2-6 razy wyższe). Nie jest jasne, czy obserwowane zwiększone ryzyko wynika z choroby Parkinsona, czy z innych czynników, takich jak stosowanie lewodopy w leczeniu choroby Parkinsona. Dlatego też pacjenci i ich opiekunowie powinni być poinformowani o konieczności regularnego badania czy nie występuje czerniak podczas stosowania produktu leczniczego w jakimkolwiek wskazaniu. Wskazane jest okresowe badanie skóry przez odpowiedniego specjalistę (np. dermatologa). Jeśli pacjent wymaga znieczulenia ogólnego, należy kontynuować podawanie produktu leczniczego przez jak najdłuższy czas do operacji, z wyjątkiem znieczulenia przy użyciu halotanu. W znieczuleniu ogólnym z użyciem halotanu, należy odstawić produkt leczniczy na 12-48 h przed zabiegiem ze względu na możliwość wystąpienia wahań ciśnienia krwi i/lub zaburzeń rytmu serca. Po zabiegu leczenie można wznowić; dawka powinna być zwiększana stopniowo, do dawki stosowanej przed operacją. Jeżeli produkt leczniczy ma być zastosowany u pacjentów zażywających nieselektywny, nieodwracalny inhibitor MAO, zakończenie stosowania inhibitora MAO powinno nastąpić co najmniej 2 tyg. przed podaniem pierwszej dawki produktu leczniczego. W przeciwnym razie prawdopodobne jest wystąpienie niepożądanych reakcji, takich jak przełom nadciśnieniowy. Jednoczesne podawanie leków przeciwpsychotycznych z lekami o właściwościach blokujących receptor dla dopaminy, szczególnie antagonistami receptora D2, może znosić działanie produktu leczniczego stosowanego w leczeniu objawów choroby Parkinsona. Lewodopa może zmniejszać działanie leków przeciwpsychotycznych. Należy zachować ostrożność w czasie jednoczesnego podawania tych leków i uważnie obserwować pacjenta, czy nie zmniejsza się działanie leków przeciw parkinsonizmowi i nie nasilają się objawy choroby Parkinsona. Nie należy podawać produktu leczniczego razem z lekami sympatykomimetycznymi (jak np. epinefryna, norepirefryna, izoproterenol lub amfetamina, które pobudzają współczulny układ nerwowy), ponieważ lewodopa może nasilać ich działanie. Jeżeli jednoczesne podawanie produktu leczniczego i leków sympatykomimetycznych jest konieczne, wymagana jest ścisła i dokładna obserwacja oraz monitorowanie czynności układu krążenia i ewentualne zmniejszenie dawki leków sympatykomimetycznych. W przypadku jednoczesnego stosowania leczenia uzupełniającego inhibitorem COMT (katecholo-O-metylotransferaza) może być konieczne zmniejszenie dawek produktu leczniczego. Należy zwrócić uwagę, aby na początku leczenia produktem leczniczym nie odstawiać nagle leków antycholinergicznych, ponieważ działanie lewodopy występuje dopiero po pewnym czasie. Jednoczesne stosowanie produktu leczniczego z lekami antycholinergicznymi, amantadyną, selegiliną, bromokryptyną i agonistami dopaminy, jest dopuszczalne, chociaż zarówno działanie lecznicze, jak i działania niepożądane mogą ulec nasileniu. Czasami może być konieczne zmniejszenie dawek produktu leczniczego Madopar lub innych produktów leczniczych. W trakcie leczenia zaleca się okresowe kontrolowanie czynności wątroby, nerek i układu krążenia oraz badanie morfologii krwi. U pacjentów z cukrzycą należy często badać stężenie glukozy we krwi i odpowiednio dostosowywać dawki leków przeciwcukrzycowych. Zespół dysregulacji dopaminowej (ang. DDS): u niewielkiej liczby pacjentów występują zaburzenia poznawania i zachowania, które mogą być bezpośrednio związane z przyjmowaniem większej niż zalecana dawki leku i dawki wyraźnie wykraczającej ponad dawkę leku wymaganą do leczenia niesprawności ruchowej). Produkt leczniczy 250 mg w postaci tabl. zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu/tabl. to znaczy produkt leczniczy uznaje się za „wolny od sodu”. Produkt leczniczy HBS zawiera olej sojowy (składnik oleju roślinnego uwodornionego). Nie stosować produktu leczniczego HBS w razie stwierdzonej nadwrażliwości na orzeszki ziemne lub soję. Preparat może wywierać duży wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Pacjenci, którzy podczas leczenia produktem leczniczym doświadczają napadów snu lub senności muszą zostać poinformowani o konieczności zrezygnowania z prowadzenia pojazdów lub wykonywania innych czynności (np. obsługiwania maszyn), podczas których upośledzona koncentracja może stwarzać zagrożenie poważnym urazem lub śmiercią dla nich samych lub dla innych osób. Pacjenci powinni być poinformowani o powyższych zaburzeniach i zrezygnować z takich czynności do czasu ustąpienia nawracających napadów snu i senności.

Interakcje farmakokinetyczne. W przypadku równoczesnego stosowania produktu leczniczego z działającym antycholinergicznie triheksyfenidylem zmniejsza się szybkość, ale nie stopień absorpcji lewodopy. Jednoczesne podawanie triheksyfenidylu i produktu leczniczego HBS nie ma jednak wpływu na farmakokinetykę lewodopy. Jednoczesne podawanie z produktem leczniczym HBS środków zobojętniających sok żołądkowy zmniejsza wchłanianie lewodopy o 32%. Siarczan żelaza zmniejsza wartość maks. stężenia w osoczu i wartość AUC lewodopy o 30-50%. Zmiany farmakokinetyki obserwowane w przypadku jednoczesnego stosowania siarczanu żelaza wydają się u niektórych, lecz nie u wszystkich pacjentów, istotne klinicznie. Metoklopramid zwiększa szybkość wchłaniania lewodopy. Domperidon może zwiększać biodostępność lewodopy w wyniku zwiększonego wchłaniania lewodopy w jelicie. Interakcje farmakodynamiczne. Leki neuroleptyczne, opioidy i preparaty przeciwnadciśnieniowe zawierające rezerpinę hamują działanie produktu leczniczego. Jednoczesne podawanie leków przeciwpsychotycznych z lekami o właściwościach blokujących receptor dla dopaminy, szczególnie antagonistami receptora D2, może znosić działanie produktu leczniczego stosowanego w leczeniu objawów choroby Parkinsona. Lewodopa może zmniejszać działanie leków przeciwpsychotycznych. Należy zachować ostrożność w czasie jednoczesnego podawania tych leków i uważnie obserwować pacjenta, czy nie zmniejsza się działanie leków przeciw parkinsonizmowi i nie nasilają się objawy choroby Parkinsona. Objawowe niedociśnienie ortostatyczne może pojawić się podczas jednoczesnego stosowania lewodopy i inhibitora dekarboksylazy u pacjentów przyjmujących uprzednio leki przeciwnadciśnieniowe. Produkt leczniczy powinien być włączany ostrożnie u pacjentów przyjmujących leki przeciwnadciśnieniowe. Jeżeli zajdzie taka potrzeba, należy kontrolować ciśnienie krwi w celu umożliwienia dostosowania dawek leków. Nie należy podawać produktu leczniczego razem z lekami sympatykomimetycznymi (jak np. epinefryna, norepirefryna, izoproterenol lub amfetamina, które pobudzają współczulny układ nerwowy), ponieważ lewodopa może nasilać ich działanie. Jeżeli jednoczesne podawanie produktu leczniczego i leków sympatykomimetycznych jest konieczne, wymagana jest ścisła i dokładna obserwacja oraz monitorowanie czynności układu krążenia i ewentualne zmniejszenie dawki leków sympatykomimetycznych. Jeżeli produkt leczniczy ma być zastosowany u pacjentów zażywających nieselektywny, nieodwracalny inhibitor MAO, zakończenie stosowania inhibitora MAO powinno nastąpić co najmniej 2 tyg. przed podaniem pierwszej dawki produktu leczniczego. W przeciwnym razie prawdopodobne jest wystąpienie niepożądanych reakcji, takich jak przełom nadciśnieniowy. Dopuszcza się jednoczesne stosowanie produktu leczniczego z selektywnymi inhibitorami MAO-B, jak np. selegilina i rasagilina lub selektywnymi inhibitorami MAO-A, jak moklobemid, należy jednak przy tym szczególnie starannie ustalać dawkę lewodopy, indywidualnie u każdego pacjenta, biorąc pod uwagę zarówno skuteczność jak i tolerancję. Jednoczesne podawanie selektywnego inhibitora MAO-A i selektywnego inhibitora MAO-B odpowiada nieselektywnemu hamowaniu MAO i dlatego nie należy ich stosować równocześnie z produktem leczniczym. Jednoczesne stosowanie produktu leczniczego z lekami antycholinergicznymi, amantadyną, selegiliną, bromokryptyną i agonistami dopaminy, jest dopuszczalne, chociaż zarówno działanie lecznicze, jak i działania niepożądane mogą ulec nasileniu. Czasami może być konieczne zmniejszenie dawek produktu leczniczego lub innych produktów leczniczych. W przypadku jednoczesnego stosowania leczenia uzupełniającego inhibitorem COMT (katecholo-O-metylotransferaza) może być konieczne zmniejszenie dawek produktu leczniczego. Należy zwrócić uwagę, aby na początku leczenia produktem leczniczym nie odstawiać nagle leków antycholinergicznych, ponieważ działanie lewodopy występuje dopiero po pewnym czasie. Lewodopa może mieć wpływ na wyniki badań laboratoryjnych dotyczących katecholamin, kreatyniny, kwasu moczowego oraz glukozurii. W badaniu ogólnym moczu może pojawić się fałszywie dodatni wynik obecności związków ketonowych. U pacjentów przyjmujących produkt leczniczy mogą występować fałszywie dodatnie wyniki odczynu Coombsa. Jednoczesne spożywanie posiłków bogatych w białko może osłabiać działanie leku. Lewodopa należy do grupy dużych obojętnych aminokwasów (ang. LNAA) i konkuruje z kwasami LNAA pochodzącymi z białek obecnych w diecie o transport przez błonę śluzową żołądka i przez barierę krew-mózg. Znieczulenie ogólne za pomocą halotanu: podawanie produktu leczniczego należy przerwać 12-48 h przed zabiegiem chirurgicznym wymagającym znieczulenia ogólnego przy użyciu halotanu w związku z możliwością wystąpienia wahań ciśnienia krwi i/lub zaburzeń rytmu serca.

Produkt leczniczy jest przeciwwskazany u kobiet w ciąży oraz u kobiet w wieku rozrodczym, które nie stosują skutecznych metod antykoncepcji. Przed rozpoczęciem leczenia zaleca się wykonanie testu ciążowego, aby wykluczyć ciążę. Jeśli kobieta stosująca produkt leczniczy zajdzie w ciążę, lek należy odstawić (po konsultacji z lekarzem prowadzącym). Nie ustalono, czy stosowanie produktu leczniczego podczas porodu jest bezpieczne. Nie ustalono, czy stosowanie produktu leczniczego w okresie karmienia piersią jest bezpieczne. Nie wykazano, czy benzerazyd przenika do mleka matki. Dlatego też matki wymagające leczenia produktem leczniczym nie powinny karmić piersią, gdyż nie można wykluczyć wystąpienia wad rozwojowych układu kostnego dziecka. Nie przeprowadzono badań wpływu na płodność.

W odniesieniu do programu rozwoju klinicznego produktu, dane z dwóch badań klinicznych kontrolowanych za pomocą placebo, prowadzonych w układzie naprzemiennym z udziałem łącznie 85 pacjentów z RLS, szczegóły patrz ChPL. Po dopuszczeniu do obrotu zgłaszano następujące działania niepożądane produktu leczniczego, w oparciu o zgłoszenia spontaniczne i opisy przypadków w literaturze. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (nieznana) niedokrwistość hemolityczna, leukopenia, małopłytkowość. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (nieznana) zmniejszony apetyt. Zaburzenia psychiczne: (nieznana) zespół dysregulacji dopaminowej, stan splątania, depresja, pobudzenie, lęk, bezsenność, halucynacje, urojenia, dezorientacja, patologiczna skłonność do hazardu, zwiększone libido, hiperseksualność, kompulsyjne wydawanie pieniędzy lub kupowanie napadowe objadanie się, zespół zaburzeń odżywiania. Zaburzenia układu nerwowego: (nieznana) brak smaku, zaburzenia smaku, dyskinezja (ruchy pląsawicze i atetotyczne), fluktuacje odpowiedzi terapeutycznej, zamrożenie, pogorszenie końca dawki, zespół przełączenia „on-off”, zespół niespokojnych nóg, senność, nagły napad snu. Zaburzenia serca: (nieznana) arytmia. Zaburzenia naczyniowe: (nieznana) niedociśnienie ortostatyczne. Zaburzenia żołądka i jelit: (nieznana) nudności, wymioty, biegunka, zmiana zabarwienia śliny, zmiana zabarwienia języka, zmiana zabarwienia zębów, zmiana zabarwienia błony śluzowej jamy ustnej. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (nieznana) zwiększenie aktywności transaminaz, zwiększenie aktywności fosfatazy alkalicznej, zwiększenie aktywności gamma-glutamylotransferazy. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (nieznana) świąd, wysypka. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (nieznana) zwiększenie stężenia mocznika we krwi, chromaturia, szczegóły patrz ChPL. U pacjentów leczonych agonistami dopaminy i/lub innymi dopaminergicznymi produktami leczniczymi zawierającymi lewodopę, w tym produktem leczniczym może wystąpić zespół dysregulacji dopaminergicznej; uzależnienie od gier hazardowych, zwiększone libido, hiperseksualność, kompulsyjne wydawanie pieniędzy lub kupowanie oraz kompulsyjne lub napadowe objadanie się. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: zgłaszano rzadko przypadki niedokrwistości hemolitycznej, przemijającej leukopenii i małopłytkowości. Dlatego w przypadku długotrwałego leczenia produktami leczniczymi zawierającymi lewodopę, pacjenci powinni być poddawaniu regularnej ocenie morfologii krwi, czynności nerek i wątroby. Zaburzenia układu nerwowego: W późniejszym okresie leczenia mogą występować dyskinezy (na przykład ruchy pląsawicze i atetotyczne). Można ją zazwyczaj eliminować lub ograniczyć poprzez zmniejszanie dawki leku. W przypadku dłuższego okresu leczenia mogą także występować wahania odpowiedzi na leczenie. Obejmują one objawy zamrożenia, dystonie końca dawki i zespół przełączenia „on-off”. Powyższe zaburzenia można zazwyczaj wyeliminować lub ograniczyć poprzez odpowiednie dobranie dawki leku lub przez podawanie mniejszych pojedynczych dawek w krótszych odstępach czasu. Można następnie podjąć próbę zwiększenia dawki w celu uzyskania silniejszego efektu terapeutycznego. Przyjmowanie produktu leczniczego jest związane z występowaniem senności. W bardzo rzadkich przypadkach było ono związane z występowaniem epizodów nadmiernej senności w ciągu dnia oraz epizodów nagłego zasypiania. W zespole niespokojnych nóg może wystąpić zjawisko nasilenia objawów (przesunięcie objawów w czasie z występujących wieczorem/w nocy na objawy pojawiające się wczesnym popołudniem i wieczorem, przed przyjęciem kolejnej nocnej dawki). Takie przesunięcie czasowe jest najczęściej występującym działaniem niepożądanym związanym z długotrwałym leczeniem dopaminergicznym. Zaburzenia naczyniowe: niedociśnienie ortostatyczne można na ogół zmniejszyć przez zredukowanie dawki produktu leczniczego. Zaburzenia żołądka i jelit: działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego występują głównie we wczesnym okresie leczenia i można je w znacznym stopniu ograniczyć poprzez przyjmowanie produktu leczniczego z niewielkim posiłkiem ubogim w białko, popijanie leku płynem bądź powolne zwiększanie jego dawki. Badania diagnostyczne: może wystąpić zmiana zabarwienia moczu. Zwykle mocz przyjmuje odcień czerwony, a po odstaniu ciemnieje. Zmiana koloru lub zabarwienia może dotyczyć też innych płynów ustrojowych i tkanek, w tym śliny, języka, zębów i błony śluzowej jamy ustnej.

Objawy przedmiotowe i podmiotowe przedawkowania są stosunkowo podobne do objawów, jakie mogą wystąpić podczas stosowania produktu leczniczego w dawkach terapeutycznych, choć mogą być bardziej nasilone. Przedawkowanie może być przyczyną sercowo-naczyniowych objawów niepożądanych (np. zaburzenia rytmu serca), zaburzeń psychicznych (np. splątanie i bezsenność), objawów żołądkowo-jelitowych (np. nudności i wymioty) i patologicznych ruchów mimowolnych. Jeżeli pacjent przedawkował produkt leczniczy o przedłużonym uwalnianiu (tj. preparat HBS), wystąpienie objawów podmiotowych i przedmiotowych może zostać opóźnione z uwagi na późniejsze wchłaniane substancji czynnych z żołądka. Wskazane jest monitorowanie podstawowych czynności życiowych pacjenta oraz innych parametrów zgodnie ze stanem klinicznym. Pacjenci mogą wymagać leczenia objawowego zaburzeń sercowo-naczyniowych (np. podania leków antyarytmicznych) lub zaburzeń czynności OUN (np. podania leków pobudzających układ oddechowy, leków neuroleptycznych). W przypadku postaci o przedłużonym uwalnianiu należy zapobiegać dalszemu wchłanianiu leku, stosując odpowiednie metody.

Choroba Parkinsona. Dopamina, która działa w mózgu jako neuroprzekaźnik, w zwojach podstawy mózgu pacjentów z chorobą Parkinsona występuje w niedostatecznej ilości. Lewodopa (nazwa międzynarodowa) lub L-DOPA (3,4-dihydroksy-L-fenyloalanina) jest bezpośrednim prekursorem w biosyntezie dopaminy. Lewodopa (prekursor dopaminy), ze względu na zdolność przenikania przez barierę krew-mózg, jest stosowana jako prolek w celu zwiększenia stężenia dopaminy, która nie ma zdolności przenikania przez tę barierę. Po wniknięciu do OUN lewodopa jest metabolizowana do dopaminy przez dekarboksylazę aromatycznych L-aminokwasów. Po podaniu lewodopa ulega jednak szybkiej dekarboksylacji do dopaminy zarówno w mózgu, jak i w tkankach pozamózgowych. Z tego powodu większa część lewodopy staje się niedostępna dla zwojów podstawy mózgu, a utworzona obwodowo dopamina powoduje często działania niepożądane. Dlatego blokowanie pozamózgowej dekarboksylacji lewodopy jest bardzo korzystne. Można to osiągnąć przez równoczesne podawanie lewodopy i benzerazydu, inhibitora dekarboksylazy o działaniu obwodowym. Produkt leczniczy jest lekiem złożonym zawierającym obydwie substancje w stosunku 4:1 - który sprawdził się w badaniach klinicznych i w zastosowaniu terapeutycznym - i jest równie skuteczny jak większe dawki lewodopy podanej w postaci leku prostego. Idiopatyczny zespół niespokojnych nóg. Dokładny mechanizm działania jest nieznany, lecz dostępnych jest coraz więcej dowodów na to, że głównie układ dopaminergiczny bierze udział w patogenezie zespołu niespokojnych nóg.

1 tabl. zawiera 200 mg lewodopy i 50 mg benzerazydu (w postaci chlorowodorku) w stosunku 4:1.